donderdag 17 september 2020

Hergé & De ramp met de witte raket


Hij bestaat dus wél, een maanraket zonder het iconische kleurpatroon:


Links de lancering van de rood-wit geblokte testraket uit LUNE, rechts de lancering van de witte testraket uit ‘Hergé’s Adventures of Tintin’ – de animatiereeks uit eind jaren vijftig, begin jaren zestig, geproduceerd door de Belvision Studios met Hollywood-partners Larry Harmon en Charlie Snows.

Het Amerikaanse duo kwam in 1959 naar Brussel om de contracten te ondertekenen. Hergé was er niet helemaal gerust op en schreef nadien een lange brief aan Harmon:

‘Ik vraag u, my dear Larry, mijn personages niet tot schema’s te herleiden, ze moeten menselijk blijven. (…) In Europa geloven de kinderen in Kuifje. Ik zou willen dat de Amerikanen er ook in geloven.’

Kort fragment uit wat zich niet anders laat lezen dan een wat naïeve smeekbede. Voelde Harmon, indertijd de grote man achter het succes van Bozo the Clown, zich erdoor aangesproken?

Georges kreeg het antwoord tijdens een privéprojectie van de eerste, in de VS gemaakte aflevering van Objective Moon (het avontuur beslaat 22 afleveringen* van elk vijf minuten). Laten we ons even in de Tekenaar verplaatsen en met hem meekijken. Draai het geluid wat hoger, ga er goed voor zitten... Klaar?

Het licht dooft, de projector start, de spoelen draaien, een vertrouwenwekkend geluid dat alle aanvankelijke scepsis verjaagt. En dan:


In space no one can hear you scream.

Wat de testraket betreft: we weten hoe het daarmee afloopt in het album, Trifonius Zonnebloem blaast ‘m eigenhandig op:


In de vroege televisieserie is dat uitgesloten omdat Bobbie aan boord is. Zo hebben Harmon en Snows het bedacht: Bobbie is door een spion opgesloten in de testraket waarna Kuifje naar de maan zal reizen om zijn trouwe kameraad te redden. Het heeft allemaal een hoog Scooby Doo-gehalte, tot de vervanging in beeld komt van het fraaie maanvoertuig…


…en we zomaar een aflevering van The Jetsons binnenzeilen.

En zo verdampt de ene verhaallijn na de andere in het luchtledige. Kolonel Jorgen blijft in leven, Wolff pleegt geen zelfmoord en de raket crasht bij terugkeer in de bergen. Onze helden worden ongedeerd uitgezaagd, Bobbie is gered en, mogen we aannemen, Hergé schenkt nog een dubbele whisky in - zijn Kapitein heeft in dit smartelijke televisieproject (dat niettemin veel heeft betekend voor de wereldwijde populariteit van zijn held) de sterke drank moeten inruilen voor koffie.


*) Het Amerikaanse Heritage Auctions veilt momenteel (KLIK!) het storyboard van aflevering 6: