Posts
Blake en Mortimer, gecoverd door Peter van Dongen en Teun Berserik:
En fraai ingekleurd:
Toch vind ik het een hardnekkig misverstand, de voortzetting van deze heldenreeks waarin zo strak (lees: bekrompen) binnen oudmodische lijntjes moet gekleurd - zelfs als de uitgever er een krankzinnig bedrag voor beurt. De tijd staat stil, vernieuwing is ongeoorloofd. Mortimers voetje dat buiten het kader steekt (zie boven), is een frivoliteit die Van Dongen, weten we inmiddels, moest aanpassen.
Let overigens op het laatste plaatje. Gluren tussen de hotelpalm, vintage Jacobs:
Afbeelding uit Het Geheim van de Grote Piramide. Volgens Van Dongen gebeurt de inkleuring van zijn B&M-uitvoering op basis van de oude versie van dit album. In latere herdrukken zijn de kleuren hem te fel. ‘Het geel in de oudere editie is donkerder,’ aldus Van Dongen, in gesprek met Joost Pollman van de Volkskrant.
Dat wilde ik met eigen ogen zien:
Achtereenvolgens de ‘vuile’, oorspronkelijke publicatie in het Weekblad, een vroegere Nederlandse albumuitgave en de harde inkleuring van Philippe Biermé en Luce Daniels uit de jaren tachtig.
By jove, het valt niet mee!
Vier jaar geleden merkte ik hier al op hoe de ongeëvenaarde sfeer van Het Gele Teken sneefde in moderne tinten. PIRAMIDE loopt dan nog eens extra averij op door de inkleuring van Jacobs’ notoire tekstblokken.
De professor wakend onder de sterren, op een van de sfeervolste pagina’s uit het Egyptische avontuur.
In de ‘opgefriste’ versie:
S.O.S. Lichtvervuiling! Knalgele tekstblokken maken de prachtige sterrenhemel onzichtbaar. Wie verzint in hemelsnaam zo’n diabolische ingreep?
Ah, natuurlijk, het zal ook eens niet:
Wordt vervolgd!
