Gedenken we bij terugkomst vooraleerst de mannen die ons in de voorbije maanden ontvielen:
Van links naar rechts: Menno Wigman, Jan Steeman, Mies Bouwman.
Wat ‘de moeder van de Nederlandse televisie’ betreft:
Hier zien we haar rechts in beeld, als aanjager van het vrolijk ongerijmde ‘Sjors en Sjimmie op safari’, een petit chef d’oeuvre van Jan Steeman, uit 1973. De donkere held wint daarin de spelshow ‘1 van de 18’ (sic!) en mag zich aan de legendarische Lopende band zetten:
Hij kan zich slechts één prijs herinneren:
Meevaller voor de lezer die zich nou juist heeft verheugd op exotische avonturen – er zitten twee tickets in de koffer voor een geheel verzorgde reis naar:
Ik vind ze voortreffelijk, die prentjes van Steeman, er is altijd véél te zien, te horen en te beleven:
Kijk ook eens naar dit verrukkelijke gehannes met tentstokken:
…en de wapperende armen van de gids (de tekenaar is hier beslist schatplichtig aan de neurotische poppetjes uit de Rhââ Lovely).
Inmiddels bevinden we ons hartje jungle waarin zich een licht absurdistisch (een kenmerk van de reeks) avontuur ontvouwt:
Wildsmokkelaars! Hergé beperkte zich in zijn Afrika-avontuur nog tot de smokkel van diamanten – die laten zich in elk geval eenvoudiger verpakken.
En nu het toch weer over Hem* gaat… Wie zich ooit heeft vermaakt met de destructie van deze deux chevaux:
…kan zich verheugen op de behandeling die Steeman (in: De Tegenvaller) voor het lelijke eendje in petto heeft:
Bruisend 2CV-plezier dat vijf (5!) pagina’s eerder een aanvang neemt:
De lol en de kundigheid spetteren ervanaf. Steeman stond zijn mannetje in die tijd (vóór Roel Dijkstra, vóór Noortje, vóór de schwung minder werd en het succes groter).
De tekenaar overleed begin dit jaar op 84-jarige leeftijd. Dat is vier jaar jonger dan Mies Bouwman en drieëndertig jaar ouder dan de dichter Menno Wigman. We hebben het niet voor het zeggen, maar wat moest gezegd, is gezegd.
*) Vanaf volgende week maandag, 12 maart, vervolgen we onze reis door de jungle van Hergé.