In de negende les van ‘Ik wil dat album!’ behandelen we twee dirty tricks uit de verkooppraktijk: de fuik en de nibble.
Bij de fuik is het zaak de communicatie over de aanschaf van een album zo lang mogelijk te rekken en dan toe te slaan. Een handelaar die een uur aan je heeft besteed, is veel minder genegen de transactie te laten afketsen. Op dat moment is er een opening om te onderhandelen over een betere prijs.
De nibble is misschien wel de meest beruchte truc uit het zakelijke onderhandelingscircuit. Na een lange onderhandeling zeg je dat je akkoord gaat met de prijs als de verkopende partij nog één concessie doet. De achterliggende gedachte is dat de verkopende partij hier wel op ingaat omdat die niet alsnog het mislopen van de deal wil riskeren.
DISCLAIMER: Zowel de fuik als de nibble hebben hun waarde bewezen omdat ze hun grondslag vinden in menselijke zwakheid én nuchterheid. Hier dient zich een niet te onderschatten probleem aan: de stripwereld is nuchter noch menselijk. Stripliefhebbers en -handelaren komen van een andere planeet, zijn pathologisch en vaak gevaarlijk in de omgang.
