Kieckens kiekt Georges (De Haan/Coq-sur-Mer, juli 1934). Op de achtergrond een bekend parasolletje, op de voorgrond de ondeugdende linkerhand van de Tekenaar.
Een kwart eeuw nadien noteert Germaine: ‘Ik geloof niet dat Georges een slecht mens is. Maar hij heeft werkelijk geen ruggengraat (...) en is weerbarstig als een kind*).’
*) Dat laatste is een dooddoener, en van alle tijden. Gisteravond gaf ik mijn in Venetië verworven sculptuur een prominente plek in de woonkamer. S. vindt het natuurlijk een onding (zoveel van me kan ze met smaak versmaden...). Maar ze zat in Utrecht waar ze rondjes draaide in kleverige filmkringen. ’s Nachts schrok ik wakker van haar briesende ‘Je bent nog erger dan een kind!’.
